KOCAMAN SEN
Her sabah olduğu gibi alarmınızın çalmasıyla gözlerinizi araladınız. Henüz uyanmaya hazır hissetmiyordunuz. Yorganızı başınıza kapattınız, uykuya devam etmek istediniz . Geri uyuyamazdınız artık. Sorumluluklarınız, bir bir aklınıza gelmişti ve çoktan beyninizi kemirmeye başlamıştı bile. Büyük bir gün sizi bekliyordu. Gözlerinizi tavana diktiniz ve bir süre tavanın sıvasını incelediniz. Ama bugün bir gariplik hissediyordunuz kendinizde. Kollarınızın yatağın kenarına normalden fazla sarktığını gördünüz. Ayaklarınız yorganın dışına çıkmıştı. ‘’Neler oluyor bana’’ diye söylendiniz. Ayağa kalkmaya çalıştınız. Bu inanılmaz bir şey. Resmen normal halinizin iki katı kadarsınız ve halen büyümeye devam ediyorsunuz. Eniniz ve boyunuz doğru orantıda büyüyor. Neler olduğunu anlamamakla birlikte İnsanlar beni bu halde görseler ne derler diye düşünüyorsunuz. Korkuyorsunuz. Saklamak istiyorsunuz kendinizi. Ama nafile .Çoktan oturduğunuz apartma...
